ქვიშაზე აგებული ცათამბჯენები

აბუდაბისა და დუბაის მსგავსი ქალაქების პეიზაჟები გიგანტურმა სავაჭრო ცენტრებმა და სასტუმროებმა შეცვალა. მცხუნვარე უდაბნოში დახურული სათხილამურო ტრასები თოვლითაა დაფარული, გარშემო კი ყვავილების ბაღები ყვავის. „ისინი ხელოვნურ სამყაროს ქმნიან, რომელიც საერთოდ არაა ბუნებასთან კავშირში“, ამბობს როჯერ გრასასი, ესპანელი ფოტოგრაფი, რომლის პროექტი „მინ ტურაბი“ – რაც არაბულად ნიშნავს „მიწიდან“ – ყურადღებას ამახვილებს ნავთობით განპირობებულ განაშენიანების ბუმზე ახლო აღმოსავლეთში.

ამ ქალაქებმა – დუბაიმ, დოჰამ და აბუდაბიმ – „გარკვეულწილად უარყვეს თავიანთი წარსული“, ამბობს გრასასი.

ისტორიის გაუთვალისწინებლად და უკონტექსტოდ სწრაფ განვითარებას იასერ ელშეშტავიმ, არაბთა გაერთიანებული საამიროების უნივერსიტეტის არქიტექტურის ფაკულტეტის ყოფილმა პროფესორმა, „დუბაიზაცია“ დაარქვა. ის „უთანასწორობასა და სეგრეგაციას უწყობს ხელს და საფრთხეს უქმნის ისტორიულ უბნებს“, ამბობს ელშეშტავი. კარგი ისაა, რომ ქალაქების განვითარებამ გზებისა და საზოგადოებრივი ტრანსპორტის განვითარება გამოიწვია, რაც ყველასთვის სასარგებლოა.