საგანძურის მცველი

პირველ რიგში დიდ მადლობას გიხდით ინტერვიუსთვის. თქვენი აზრით, რისთვის არის მნიშვნელოვანი წარსულისა და ისტორიის შესწავლა?
ვფიქრობ, პირველ რიგში იმისათვის, რომ, თუკი წინსვლა გვინდა, აუცილებლად უნდა გავაცნობიეროთ, ვინ ვართ, რას წარმოვადგენთ. ამის გააზრება კი მხოლოდ ისტორიის შესწავლით არის შესაძლებელი.

„სერ ოლივერ უორდროპი ერთდროულად აღწერს XX ს-ის დასაწყისის ბრიტანეთის და საქართველოს ისტორიას – ის ჩვენ საზიარო გვაქვს. ჩემი აზრით, ეს კოლექცია საგანძურია, რომელიც ორივე ქვეყანას ეკუთვნის და ამდენად არის ძალიან ძვირფასი“.

დღეს თქვენ ბოდლიანის ბიბლიოთეკის აღმოსავლური კოლექციები გაბარიათ.
დიახ, ბოდლიანის ბიბლიოთეკაში სტუდენტობისას დავიწყე მუშაობა, რომ ოქსფორდის უნივერსიტეტში სწავლის გადასახადი დამეფარა და მაშინვე „მოვიწამლე“ წიგნებითა და ხელნაწერებით. ასეთი კოლექციების გვერდით ყოფნა წარმოუდგენელი პატივია, ისევე როგორც იმ მეცნიერებთან ურთიერთობა, რომლებიც ჩვენს კოლექციებზე მუშაობენ. წიგნები ერთგვარი ელჩები არიან – ისინი მეცნიერებს აკავშირებენ და სამუდამოდ ამეგობრებენ ერთმანეთს.

უორდროპების კოლექციამ ქართველი მეცნიერი, ბექა კობახიძეც დაამეგობრა თქვენთან.
დიახ, ოქსფორდის უნივერსიტეტს რუსთაველის ეროვნულ სამეცნიერო ფონდთან ერთად აქვს პროგრამა, რომლის საშუალებითაც ქართველი მეცნიერები კვლევას აწარმოებენ აქ. ბექაც ერთ-ერთი მათგანია. მისნაირი მეცნიერები გვეხმარებიან ჩვენ საკუთარი კოლექციების უკეთ გააზრებაში. რაც შეეხება თავად სერ უორდროპს, მისი ემოციებით აღსასვსე ჩანაწერები საქართველოზე, ვფიქრობ, ძალიან საინტერესოა. ჩვენი კოლექცია ამ მხრივ ფასდაუდებელია, რადგან აქ არა ოფიციალური მიმოწერის, არამედ ნამდვილი გრძნობებითა და ემოციებით გაჯერებული ჩანაწერებისა და წერილების გაცნობა შეიძლება.