წარმოიდგინეთ, სიფრიფანა და შოშიაზე არცთუ ისე მოზრდილი, თაგვისფერი ფრინველი, რომელიც მთელ თავის სიცოცხლეს ღია ოკეანეზე ატარებს.

ნაცრისფერი რწევანასებრი 40 გრამზე ნაკლებს იწონის. ცივ წყალსა და ნებისმიერ ამინდში ის ტალღებს შორის დაქრის, რათა წვრილი თევზი და ოკეანის უხერხემლოები მოიხელთოს. ჩამოშვებული ფეხებით მოფარფატე, თითებით რომ ნაზად ეხება წყლის ზედაპირს, რწევანა თითქოს წყალზე დადის.

რწევანასებრები მრავალრიცხოვანი და ფართოდ გავრცელებული ფრინველებია, თუმცა ნაცრისფერი სახეობა იშვიათობაა და მხოლოდ კალიფორნიის წყლებში თუ გვხვდება. ყველაზე კომფორტულად თავს ისინი წყალზე გრძნობენ, მაგრამ ყველა სხვა ფრინველის მსგავსად, მათაც სჭირდებათ ხმელეთი კვერცხების დასადებად თუ ნაშიერების გამოსაზრდელად. ამისთვის რწევანა უკაცრიელ კუნძულებს ამჯობინებს. მტაცებელთა თვალთახედვის არეში რომ არ მოხვდნენ, ისინი ბუდეებს მიწისქვეშა სოროებსა და კლდის ნაპრალებში იწყობენ და მხოლოდ ღამით გადაადგილდებიან.

ბოლო დრომდე სწორედ ეს უჩინარობა გახლდათ ზღვის ფრინველთა უპირატესობა, მაგრამ დღეს უკვე პირიქითაა, მათ ადამიანები სჭირდებათ გადასარჩენად, ინვაზიური მტაცებლები და კომერციული თევზჭერა ხომ მათ არსებობას ემუქრება! იზრუნო ცხოველებზე, რომლებსაც ვერ ამჩნევ, წარმოუდგენლად რთულია.

ზღვის ფრინველთა დაცვა მოითხოვს, ასევე, სათევზაო გემების დამოუკიდებელი მონიტორინგის წყაროს არსებობას და, იდეალურ შემთხვევაში, ფინანსურ სტიმულს, რათა ინდუსტრიამ შეამციროს ზღვის ფრინველთა შემთხვევითი დაჭერა.

სრული ვერსია წაიკითხეთ ივლისის ნომერში.

რო­მა­ნისტ ჯო­ნა­თან ფრენ­ზე­ნის და­წე­რი­ლი სტა­ტია „რატომ არის ფრინ­ვე­ლი მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნი“ გა­მოქ­ვეყნ­და ჩვე­ნი ჟურ­ნა­ლის 2018 წლის იან­ვ­რის ნო­მერ­ში. ფო­ტოგ­რაფ თო­მას პ. პე­შა­კის­თ­ვის ეს სტა­ტია რი­გით მეცხ­რეა National Geographic-ში.