ეკატერინე გაბაშვილისა და ბურჩაკ აბრამოვიჩის ერთობლივი სტატიით სამეცნიერო ლიტერატურაში აღნიშნული ნამარხი უდაბნოპითეკის სახელით გახდა ცნობილი, ხოლო საბჭოთა პრესა მას მოიხსენიებდა, როგორც სსრკ-ის (!) ტერიტორიაზე მცხოვრები უძველესი ადამიანის მსგავს მაიმუნს
ბეჟანმა ჩვეული სიმშვიდით გადახსნა თოფი, შპრიცი ჩადო, დაკეტა და ნაცრისფერი ობიექტი მიზანში ამოიღო. სული შეგვეგუბა. წამები უსასრულოდ გაიჭიმა. ჩახმახი დასხლტა, გაისმა ტკაცანი და ვარდისფერი პომპონი ჰიპოპოტამის ყურის ძირთან, კისერში ჩაჯდა
