აღმოჩენები პარკის აუზებიდან

იელოუსტოუნი არა მარტო დიდი, არამედ მიკროსკოპული არსებების თავშესაფარიცაა. მისი 10 000 ჰიდროთერმული მშვენება მრავალგვარი მიკრობის საბინადროა, მათ შორისაა უჩვეულო ქმნილებები, რომლებსაც მიკრობიოლოგები ექსტრემოფილებს უწოდებენ.

1965 წელს თომას ბროკმა „ოქტოპუს-სპრინგში“ შენიშნა „საოცრად მაღალ ტემპერატურაზე, აშკარად ბიოლოგიური მასალისგან შემდგარი ვარდისფერი ლაბისებრი მასები“. ეს ბოჭკოვანი ორგანიზმები იზრდებოდნენ 82 გრადუსზე, მაშინ, როცა მიაჩნდათ, რომ ბაქტერიების სიცოცხლე 60 გრადუსზე ზევით შეუძლებელია. ერთი წლის შემდეგ, ბროკი დაბრუნდა და შეაგროვა განსხვავებული ორგანიზმი, სიცხის მოყვარული ბაქტერია, რომელსაც ბროკმა Thermus aquaticus (ნაჩვენებია გადიდებული მთლიან გვერდზე) უწოდა. ბაქტერიის კულტივირებით მიიღეს დნმ-მაკოპირებელი ფერმენტი, რომელიც მაღალ ტემპერატურაზე მუშაობს. ამ ფერმენტმა პრაქტიკაში დანერგა პოლიმერაზული ჯაჭვური რეაქციის ტექნოლოგია. ახლა ის აუცილებელ ინსტრუმენტს წარმოადგენს მოლეკულურ ბიოლოგიაში. 1993 წელს, მისმა გამომგონებელმა კარი მულისმა ნობელის პრემია მიიღო ქიმიის დარგში.