სკოლის მოსწავლეობისას ბევერლი გუდმენი თავის საყვარელ თემაზე – კატასტროფებზე ხშირად აკეთებდა პრეზენტაციებს. იგი თანაკლასელებს ვულკანის ამოფრქვევით დამარხულ ქალაქ პომპეიზე, შავ ჭირზე და ცნობილ გემებზე – ტიტანიკსა და ლუსიტანიაზე მოუთხრობდა. დღეს, 45 წლის ასაკში, გუდმენი საზღვაო გეოარქეოლოგია, რომელიც სანაპიროებზე ეროზიის, ძველი ცუნამებისა და სხვა კატასტროფების ნაკვალევებს ეძებს. „სახალისოა, რომ ახლა კატასტროფების მკვლევარი ვარ. ყველაფერი ისე დალაგდა, როგორც უნდა ყოფილიყო“, – ამბობს იგი.
ადამიანების დასახლებები უხსოვარი დროიდან შენდება წყლის ნაპირებზე. გუდმენი ჩვენს წინაპრებზე სანაპიროების ცვლილების ზეგავლენას იკვლევს: იძულებულები ხომ არ გახდნენ, საცხოვრებელი მიეტოვებინათ? ან, იქნებ, ინოვაციურ გზებს მიაკვლიეს ცვლილებებთან გასამკლავებლად? მისი თქმით, „ეს ცოდნა შეიძლება მომავალი ცვლილებებისთვის მომზადებაში გამოგვადგეს“. ასეც მოხდა, როდესაც გუდმენმა მეცნიერთა ჯგუფთან ერთად დაამტკიცა, რომ ამჟამინდელი ისრაელის სანაპიროს ათასობით წლის განმავლობაში ცუნამი ატყდებოდა თავს. ისრაელმა 2014 წელს, ნაწილობრივ მათი კვლევის შედეგად, ცუნამისთვის მზადყოფნის პირველი გეგმა შეიმუშავა.
გუდმენის თქმით, ადამიანები ახლა სანაპიროებს ისე ინტენსიურად ცვლიან, როგორც არასოდეს. მისი თქმით, ამ ცვლილებების შედეგების გასარკვევად მეტი ხალხი და ბევრად უფრო სწრაფად მუშაობაა საჭირო. წყალქვეშ დამარხულმა უძველესმა მინიშნებებმა შეიძლება ადამიანების სიცოცხლე გადაარჩინოს, განსაკუთრებით ისეთ ადგილებში, სადაც ისტორიული ჩანაწერები არ არსებობს.