ეს კადრი უმაღლესი ოსტატობის ნიმუშია. ორი მეკლდეური გრავიტაციას შეება გაიანაში მდებარე ტეპუიზე: ალექს ჰანოლდი დაეკიდა პროუს მარშრუტზე, იქვე კი რენან ოზთურქიც ირწეოდა ფოტოაპარატით ხელში. „ეს კლდე დროის 99% ღრუბლებში იყო გახვეული“, – ამბობს რენანი.
„იქ აძრომა, ცოტა არ იყოს, საშიშია, რადგან პირდაპირ ცაში გამოკიდება გიწევს, – იხსენებს იგი, – მე კი საათნახევრის განმავლობაში მომიწია დაკიდება, ფეხებში უკვე სისხლის მოძრაობაც ფერხდებოდა“. ბოლოს, როგორც იქნა, ჯილდოც გამოჩნდა: მწვერვალი რორაიმა და მისი გიგანტური ჩანჩქერები.
გამოცდილი მთამსვლელი და სათავგადასავლო ფოტოგრაფი რენან ოზთურქი ამატებს, რომ გაიანაში ლაშქრობა მისთვის უდიდეს გამოწვევად გადაიქცა: „ეს მისია კიდევ უფრო რთული აღმოჩნდა, ვიდრე ევერესტზე ჩატარებული ჩვენი ექსპედიცია – რადგან ევერესტზე ყველაფერი ცივი, სუფთა და სტერილურია“, – ამბობს იგი (აღნიშნული სტატია გამოქვეყნდა 2020 წლის ივლისის ნომერში), ჯუნგლებში კი ყველაფერი სველია და გებრძვის, მცენარეულობას შენი ჩხვლეტა უნდა, უამრავ შხამიან არსებას კი – კბენა“. რენანი იმასაც ადასტურებს, რომ ამ საგმირო საქმეში მისი გუნდი არ გახლდათ მარტო: მკვიდრი ხალხის, აკავაიოს მებარგულთა დაუხმარებლად იქ მართლაც რთულია გადარჩენა.“ ამ ფოტოს შექმნაში არანაკლები წვლილი მიუძღვის მათ ცოდნასა და გაძღოლის უნარს.
თურქული წარმოშობის ამერიკელი მთამსვლელი, დოკუმენტური ფილმების რეჟისორი და ფოტოგრაფი რენან ოზთურქი ექსპედიციებში დადის ამერიკისა და ჰიმალაის მთებში. 2013 წელს მან გაიმარჯვა National Geographic Adventurer-ის ნომინაციაში.
ფოტო: კლეიტონ ბოიდი