ჩვენ და ისინი
დღეისათვის იქმნება ისეთი რობოტები, რომელთაც ფიქრიც შეუძლიათ, მოქმედებაც და ადამიანებთან ურთიერთობაც. ვართ კი მზად საამისოდ?


ჩვენ და ისინი
დღეისათვის იქმნება ისეთი რობოტები, რომელთაც ფიქრიც შეუძლიათ, მოქმედებაც და ადამიანებთან ურთიერთობაც. ვართ კი მზად საამისოდ?
ვიღაც სათანადო ბრძანებას მიუთითებს ლეპტოპში: „აქტროიდ-დერი“ კანკალითა და ხვნეშით წამოჯდება. შეკუმშული ჰაერის ნაკადი სილიკონის კანქვეშ მიედინება, რასაც მექანიზმი მოქმედებაში მოჰყავს. რობოტი გოგონა ხელებს მაღლა სწევს. სახეზე მოკრძალებული ღიმილი აღებეჭდება. თითქოს მშვიდდება. თვალებს ახამხამებს, ჩემკენ ტრიალდება. მის მექანიკურ გამოხედვას მეც უნებურად თვალს ვუსწორებ. გაგიკვირდა, რომ რობოტი ვარ? – მეკითხება, – ადამიანს ვგავარ, არა?“
რობოტის მიერ წარმოთქმულმა ტექსტმა, სამწუხაროდ, უფრო გამოავლინა, რომ ის ადამიანს არ ჰგავდა. კომპანია „კოკოროს“ მიერ იაპონიაში შექმნილი ანდროიდი „აქტროიდ-დერი“ შეიძლება კორპორაციული საღამოებისთვის დაიქირავო ფუტურისტული სპიკერის როლში. მართალია, ამ ანდროიდის შექმნაზე $250 000 დაიხარჯა, მაგრამ ის მაინც ნერვული მოუქნელობით მოძრაობს და ნაკვთების სიხისტეც მის ლამაზ სახეს შეშლილ ელფერს აძლევს. ამას გარდა, ერთი ასეთი ჩვევაც აქვს: ერთი წინადადებიდან მეორეზე გადასვლისას მომენტალურად ითიშება.
ის კარნეგი მელონის უნივერსიტეტში გაგზავნეს, პიროვნული თვისებები რომ შეიძინოს. ამის იმედი აქვს 5 ოპტიმისტ მაგისტრანტს, რომლებიც უნივერსიტეტის გასართობი ტექნოლოგიების ცენტრში მუშაობენ: მათ უნდა იზრუნონ, რომ ქალი-რობოტი ნაკლებად ჰგავდეს რობოტს.
სრული ვერსია წაიკითხეთ მაისის ნომერში.