დაკარგული თაობა, თბილისი 1926
86 წლის შემდეგ ჩვენი ჟურნალის ფურცლებზე ამ ფოტომ პირველად იხილა დღის სინათლე
-
-
-
-
ბმული კოპირებულია
„უფასო სასადილოში ღარიბი ბავშვები მაგიდას უსხედან. საბჭოური სახელმწიფო საბავშვო ბაღი დახმარებას ერთერთი ამერიკული ფონდისგან იღებს. თუ ეს ბავშვები პროლეტარიატის შვილები არიან, მაშინ ყოჩაღ პროლეტარიატს! ასეთი საყვარელი ბავშვები არასოდეს მინახავს,” – ამბობს ფოტოჟურნალისტი მეინარდ ოუენ უილიამსი.
დახედეთ ფოტოს თარიღს და ჩვენი ისტორია გაიხსენეთ: ბედის ირონიაა. ფოტოს გადაღებიდან 70-იოდე წლის შემდეგ, 90იანებში, საქართველოში ისევ გამოჩნდა საქველმოქმედო სასადილოები, და ამ პატარა ბავშვების თაობა, უკვე ხანდაზმულები, რომლებმაც ომებს, შიმშილს, წამებასა თუ გადასახლებას გაუძლეს, კვლავ უმწეო მდგომარეობაში აღმოჩნდნენ, ისევ ბედისა და ქველმოქმედების ანაბარა… ეს დაკარგული თაობა ტყუილუბრალოდ შეიწირა „ნათელი მომავლის” სახელმწიფომ, რომელმაც სასაცილოდ მცირე ხანს იარსება.
86 წლის შემდეგ ჩვენი ჟურნალის ფურცლებზე ამ ფოტომ პირველად იხილა დღის სინათლე.
