ძლიერი გემოს პატარა წყარო
მიკროსკოპული ნაწილაკები, რომლებიც სანელებლებს არომატს აძლევენ, მცენარეების დაცვის მექანიზმებია.
-
-
-
-
ბმული კოპირებულია
იმ იმედით, რომ ნახავდა, რატომ აქვს პილპილის მარცვალს პილპილის გემო, ანტონ ვან ლევენჰუკმა (1632-1723) მარცვალი დაასველა და მიკროსკოპით დააკვირდა. ნიდერლანდელი მეცნიერი ფიქრობდა, რომ მის გემოს მცირე ზომის წვეტები განაპირობებდნენ. ამის ნაცვლად მან დაკბილული მცირე სფეროები და მცირე მოძრავი ორგანიზმები დაინახა – პირველი დანახული ბაქტერიები.
ფოტოგრაფი მარტინ ოგერლი დღეს ამ ნაწილაკებს გაცილებით უფრო დეტალურად ათვალიერებს. მან მწვანილის ეს მიკროსკოპული ფოტოები გადაიღო და გააფერადა. ეს სტრუქტურები იმ ქიმიკატებს შეიცავს, რომელთა გემოსაც ვგრძნობთ ჭამისას და სუნსაც შევიგრძნობთ სანელებლად გამოყენებისას.
არომატი მწვანილის არსენალია. მრავალ მწვანილში ვპოულობთ იმ სახეობაზე მინიშნებას, რომლისგანაც ამ მცენარემ თავი დაიცვა, სხვებში კი ჯერ კიდევ ვპოულობთ საიდუმლოებებს.
Ocimum basilicum
რეჰანის თითოეულ სახეობას ქიმიური არომატების უნიკალური შემადგენლობა აქვს, რომლებიც მის სურნელს განაპირობებს. რეჰანის ფოთლები პრაქტიკულად შიშველია, რადგანაც ნოტიო კლიმატში სიცხისგან დამცავი ბუსუსები არ სჭირდება.
Rosmarinus officinalis
როზმარინის ფიჭვისებრი გემო ორ წარმონაქმნში გამომუშავებული და დაგროვილი ქიმიკატებისგან მოდის: ბუშტები (ყვითლად გაფერადებული) და პატარა „სოკოები “ (იისფერი და თეთრი).
Lavandula spp.
ლავანდის ფოთლებზე არსებულ ბუსუსებს შორის მიმოფანტული ბუშტები (აქ ყვითლად ნაჩვენები) შეიცავს ნაერთებს, რომლებიც მცენარის სუნსა და გემოს გამოიმუშავებს.
