ფეხსაცმელი მოდის მწვერვალზე

ფეხსაცმელები უძველესი დროიდან გვამაღლებენ. ქალებს ძველ საბერძნეთსა და რომში სქელძირიანი სანდლები ეცვათ. ოსმალეთის იმპერიის აბანოებში, სქელძირიანი ხის ქოშები ფეხებს სიმშრალეს უნარჩუნებდა.

თუმცა ფეხსაცმლის ნამდვილი ცათამბჯენი კოტურნი იყო, რომელიც კეთილშობილ ვენეციელ ქალებს 1500-იანი წლების ბოლოს ეცვათ. ამ პლატფორმიანი ფეხსაცმლის (მარცხნივ) ყველაზე მაღალი ნიმუში, რომელიც ახლა ფლორენციაში, სტეფანო ბარდინის მუზეუმში ინახება, 55 სანტიმეტრს აღწევს. შედარებით დაბალი, თუმცა მაინც განსაცვიფრებელი სიმაღლის (ცენტრში) კოტურნი ბოსტონის სახვითი ხელოვნების მუზეუმში წელს გამოიფინება.

ვენეციური კოტურნები არ უნდა გამოჩენილიყო, ამბობს ელისაბედ სემელჰეკი, ტორონტოს „ბატას ფეხსაცმლის მუზეუმის“ დირექტორი. ისინი კაბის ქვეშ იმალებოდა. რაც უფრო მაღალი იყო ფეხსაცმელი, მით უფრო გრძელი უნდა ყოფილიყო კაბაც, ეს კი მდიდრულ ქსოვილებს და, შესაბამისად, ოჯახის ქონებას წარმოაჩენდა.

პატარძლები, რომლებიც ამ ტიპის ფეხსაცმელს პირველად იცვამდნენ, სიარულის სასწავლად ბალეტმაისტერთან დადიოდნენ, თუმცა განსაკუთრებულად მაღალი კოტურნების მატარებელს სასიარულოდ ორი ადამიანის დახმარება სჭირდებოდა. ამ ამაღლებული ქალბატონებისთვის კოტურნი სტატუსის განმსაზღვრელი იყო.