კლდის შვერილზე, ლურჯფეხება რეგვენები მოუქნელად ცეკვავენ. ქვემოთ, კლდეებზე კი ზღვის ლომები კინკლაობენ. ალბათ, ორი საუკუნის წინ, გალაპაგოსის კუნძულებზე ჩასული ჩარლზ დარვინიც უყურებდა ამ სცენას. ეს ცხოველები შეგუებულნი არიან კუნძულის რთულ პირობებს, უძლებენ დროს…

ახლა, როდესაც დედამიწაზე ტემპერატურა მაღლა იწევს, როგორი იქნება გალაპაგოსის მომავალი? შესაძლოა ეს იყოს ერთადერთი ადგილი, სადაც სიცოცხლისა და სიკვდილის ციკლზე ასე მძაფრად ზემოქმედებს კლიმატური მოვლენები, ელ-ნინიო და ლა-ნინია: ტემპერატურის, ტენიანობისა და ოკეანის დინებათა გადახრები, რომლებიც რადიკალურად ცვლიან ამინდს და საკვების რაოდენობას ხმელეთსა თუ წყალში. ვარაუდობენ, რომ კლიმატის ცვლილება კოკისპირული წვიმით მოსულ ელ-ნინიოების 20-წლიან პერიოდულობას 10 წლამდე შეამცირებს.

იზოლირების მიუხედავად, გალაპაგოსი მაინც ვერ გაექცა თანამედროვე ცხოვრების ზემოქმედებას: კლიმატის ცვლილება ევოლუციის თეორიის დაბადების ადგილსაც მისწვდა. შესაძლოა, ისეთი სახეობები დაზარალდნენ როგორებიცაა: კუ, რეგვენა, მთიულა და ზღვის იგუანა. ამ სახელგანთქმულმა ეკოსისტემებმა სამყაროს ბუნებრივი გადარჩევა ასწავლეს, ახლა კი ალბათ, კიდევ ერთ, მომავლის გაკვეთილს ჩაგვიტარებენ. გალაპაგოსი ბრწყინვალე “ლაბორატორიაა” იმ ცხოველების შესასწავლად, რომლებიც ცდილობენ შეეგუონ კლიმატის ცვლილებებს.

სრული ვერსია წაიკითხეთ ივნისის ნომერში.