გამომშვიდობება
სამხრეთ-აღმოსავლეთ ანატოლიის პროექტი ითვალისწინებს 22 კაშხლის აგებას თურქეთში. ემინ ოზმენი და ქლოე კერჰოასი გვიზიარებენ პროექტის მათეულ ხედვას.


გამომშვიდობება
სამხრეთ-აღმოსავლეთ ანატოლიის პროექტი ითვალისწინებს 22 კაშხლის აგებას თურქეთში. ემინ ოზმენი და ქლოე კერჰოასი გვიზიარებენ პროექტის მათეულ ხედვას.
gფასდაუდებელი ისტორიული და არქიტექტურული საგანძური ილისუს კაშხალმა წყალქვეშ დამარხა.
ილისუს კაშხალი თურქეთსა და მთელ რეგიონს უკვე ათწლეულებია, მოსვენებას არ აძლევს. პროექტი ბევრჯერ გადაიდო და საბოლოოდ 2020 წელს დასრულდა – უზარმაზარი ტერიტორია დასატბორად გაიწირა. 2006 წელს დაწყებულ პროექტს იმდროინდელმა პრემიერ-მინისტრმა რეჯეფ თაიფ ერდოღანმა ხალხისათვის „უდიდესი სარგებლის“ მომტანი უწოდა. ნომინალურად ამ კაშხლის პროექტის მიზანია ღარიბი რეგიონის განვითარება, მაგრამ არსებობს ნაკლებად თვალსაჩინო, პოლიტიკური ასპექტიც: ამ ტერიტორიაზე უმრავლესობას ქურთები წარმოადგენენ.
ილისუს კაშხალმა არა მარტო ეკოსისტემა, არამედ მთელი რეგიონის ტრადიციები და ცხოვრების წესი წაშალა. ჯამში, 70 000 ადამიანი გაასახლეს და ათეულობით სოფელი დატბორეს. ეს მსხვერპლი კი სულ ერთი კაშხლისათვის გაიღეს, რომლის ექსპლუატაციის ვადა მხოლოდ 60 წელია.
ბათმანი, 2021 წელი. მომთაბარეების ოჯახი სადილობს გამოქვაბულში, სადაც ზამთრობით ცხოვრობენ, ზაფხულში კი საქონელს მთებში მიერეკებიან.
ბათმანი, 2019 წელი. 6 წლის ტყუპი დები არინი და ნარინი თავიანთ სახლთან დგანან, რომელიც დანომრილია და დასატბორად არის განწირული.
გაზიანთეფი, 2019 წელი. ბირეჯიქის წყალსაცავიდან მეჩეთის მინარეთია ამოწვერილი. სამხრეთ-აღმოსავლეთ ანატოლიის პროექტის ფარგლებში თურქეთში არაერთი ჰესი აშენდა.
ჰასანქეიფი, 2019 წელი. ძველი ქალაქის ჩაიხანაში შეკრებილი კაცები ჩაის სვამენ და თამაშობენ.
სირნაქი, 2019 წელი. სოფლის სასაფლაოდან ხალხი ახლობლების ცხედრებს თხრის, რადგან ილისუს კაშხლით დაგუბებულ წყალსაცავში წყლის დონე იმატებს.
ჰასანქეიფი, 2021 წელი. სანამ ილისუს კაშხალი წყლის დაგუბებას დაიწყებდა, რამდენიმე მნიშვნელოვანი ისტორიული ძეგლი წარმატებით გადაიტანეს სხვა დასახლებაში. ერთ-ერთი მათგანია XIV საუკუნის მავზოლეუმი.
ბათმანი, 2021 წელი. გამოქვაბულში მცხოვრები ქალი პურს აცხობს ტრადიციულ ქვის თონეში.
ჰასანქეიფი, 2021 წელი. ჰასანქეიფის ახალი დასახლების საერთო ხედი ილისუს წყალსაცავში წყლის დონის აწევის შემდეგ.
ბათმანი, 2021 წელი. მომთაბარეების ოჯახი სადილობს გამოქვაბულში, სადაც ზამთრობით ცხოვრობენ, ზაფხულში კი საქონელს მთებში მიერეკებიან.
ბათმანი, 2019 წელი. 6 წლის ტყუპი დები არინი და ნარინი თავიანთ სახლთან დგანან, რომელიც დანომრილია და დასატბორად არის განწირული.
გაზიანთეფი, 2019 წელი. ბირეჯიქის წყალსაცავიდან მეჩეთის მინარეთია ამოწვერილი. სამხრეთ-აღმოსავლეთ ანატოლიის პროექტის ფარგლებში თურქეთში არაერთი ჰესი აშენდა.
ჰასანქეიფი, 2019 წელი. ძველი ქალაქის ჩაიხანაში შეკრებილი კაცები ჩაის სვამენ და თამაშობენ.
სირნაქი, 2019 წელი. სოფლის სასაფლაოდან ხალხი ახლობლების ცხედრებს თხრის, რადგან ილისუს კაშხლით დაგუბებულ წყალსაცავში წყლის დონე იმატებს.
ჰასანქეიფი, 2021 წელი. სანამ ილისუს კაშხალი წყლის დაგუბებას დაიწყებდა, რამდენიმე მნიშვნელოვანი ისტორიული ძეგლი წარმატებით გადაიტანეს სხვა დასახლებაში. ერთ-ერთი მათგანია XIV საუკუნის მავზოლეუმი.
ბათმანი, 2021 წელი. გამოქვაბულში მცხოვრები ქალი პურს აცხობს ტრადიციულ ქვის თონეში.
ჰასანქეიფი, 2021 წელი. ჰასანქეიფის ახალი დასახლების საერთო ხედი ილისუს წყალსაცავში წყლის დონის აწევის შემდეგ.
წყლის დონის ნელ მატებას და ხალხის გამომშვიდობებას საკუთარ დასახლებებთან წლების განმავლობაში აღვბეჭდავდით. პრობლემების სიმბოლოდ იქცა 12 000-წლიანი ისტორიის მქონე ქალაქი ჰასანქეიფი, რომელიც წყალმა ჩაყლაპა თავისი ასურული, რომაული და ოსმალური ძეგლებით, უძველესი გამოქვაბულებით, ქვის ხიდითა და XII საუკუნის მეჩეთით.
ათეულობით ათასი ადამიანი თავის ქალაქსა თუ სოფელს თვალების ტკივილამდე შესცქეროდა, რომ არცერთი დეტალი, ფერი, ხმა და ამბავი არ დაევიწყებინათ. ხალხის ილუზიებთან ერთად ჩაიძირა მათი იდენტობის განმსაზღვრელი ტრადიციებიც. ასეთი ისტორიული და ბუნებრივი საგანძურით მდიდარი მიწა იმსახურებდა, რომ დატბორვას გადარჩენილიყო. ახლა უკვე გვიანია.
ყველაფერი წყალმა დაფარა. როგორც ერთმა კაცმა თქვა: „მხოლოდ იხვებს უხარიათ. ნეტავ, მეც იხვი ვიყო“.
