
ღამის ბაღები
არაფერია იმაზე ჩვეულებრივი, ვიდრე ლანდშაფტურ-არქიტექტურული თვალსაზრისით კარგად მოწყობილი სტანდარტული ბაღი
სტანდარტული ობიექტი არასტანდარტული კუთხით არასტანდარტულად ჩანს. არაფერია იმაზე ჩვეულებრივი, ვიდრე ლანდშაფტურ-არქიტექტურული თვალსაზრისით კარგად მოწყობილი სტანდარტული ბაღი. თვალს ასვენებს და სიმშვიდეს გვგვრის. მაგრამ აბა ცოტა განსხვავებულად შეხედეთ და თქვენს წინ ნამდვილი საოცრება გადაიშლება. განსხვავებული ხედვა კი განსხვავებულ დროს (ბინდისას) განსხვავებული რაკურსით (ფოტოაპარატით) ჭვრეტას გულისხმობს.
ასე დანახული ღამის ბაღები სრულიად უჩვეულო მოვლენაა. მზე უჩინარდება; მთვარე ამოდის და სასწაული ხდება. ღამის წყვდიადში თვალწარმტაცი სურნელოვანი ყვავილები იშლება. თუმცა ამ ბაღების ბინადარი ყვავილების შთამბეჭდავ ფერებს მხოლოდ ფოტოების საშუალებით აღვიქვამთ. ციფრული ფოტოგრაფიის ხანგრძლივ ექსპოზიციასა და მგრძნობელობას შეუძლია ის, რაც არ ძალუძს ბადურას და სწორედ ამიტომაა, რომ შეუიარაღებელი თვალით მხოლოდ მათ ჯადოსნურ სურნელს ვჯერდებით.
მთვარის მქრქალ შუქში ჩვენი მხედველობა თვით კაშკაშა ალისფერსა და ნარინჯისფერს აღიქვამს ერთგვაროვან ვერცხლისფერსა და ნაცრისფერ ტონებში. ჩვენს ბადურაზე ჩხირებისა და კოლბების სახელით ცნობილი ფოტორეცეპტორები შრეებადაა განლაგებული. ჩხირების საშუალებით სინათლის ინტენსივობის გარჩევა და განათების დაბალი დონეების შეგრძნება შეგვიძლია. კოლბებს კი, რომლებიც ფერებს არჩევენ, სინათლის უფრო მაღალი ზღურბლი სჭირდებათ, რასაც მზისგან განსხვავებით, მკრთალი მთვარე ვერ უზრუნველყოფს. ამ ზღურბლის არარსებობის პირობებში კი ფერები უჩინარდება.
სრული ვერსია წაიკითხეთ მარტის ნომერში.