უზბეკეთში, ბუხარის ისტორიულ ცენტრში, მდებარეობს პოი-კალიანის სახელით ცნობილი არქიტექტურული კომპლექსი, რომელიც XII-XVI საუკუნეებით თარიღდება და UNESCO-ს მსოფლიო კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლთა ნუსხაშია შესული. კომპლექსში გამოირჩევა ქალაქის უძველესი და ყველაზე მაღალი, პოი-კალიანის მინარეთი, რომელიც „სიკვდილის კოშკის“ სახელითაც არის ცნობილი. დაახლოებით 46,5 მეტრის სიმაღლის მინარეთი 1127 წელს, ყარახანიდების დინასტიის წარმომადგენლის, არსლან-ხანის ბრძანებით ააგეს არქიტექტორ ბაკოს პროექტის მიხედვით.
ნაგებობა გვირგვინდება 16-თაღიანი ფარან-როტონდით, რომელიც სტალაქტიტების რიგის მსგავს აგურის კარნიზს ეყრდნობა. მის ქვეშ, ლურჯ ფრიზზე შემორჩენილი არაბული წარწერა მინარეთის მშენებლობის დროს, დამკვეთისა და ხუროთმოძღვრის სახელებს გვინახავს.
კალიანის მინარეთის შესახებ არაერთი ლეგენდა არსებობს. ერთ-ერთის თანახმად, ბუხარის დაპყრობისას მინარეთის წინ მდგომ ჩინგიზ-ყაენს ნაგებობის სიმაღლისთვის თვალის მისაწვდენად უკან გადახრილი თავიდან მუზარადი გადასძვრა. მუზარადის ასაღებად დახრილმა აღიარა, რომ მანამდე არასოდეს მოუდრეკია თავი ვინმეს წინაშე. დიდებული მინარეთი კი მართლაც იმსახურებდა მის წინაშე ქედის მოხრას. კოშკის გრანდიოზულობით აღფრთოვანებულმა ბრძანა, მინარეთი ხელშეუხებლად დაეტოვებინათ. საუკუნეების განმავლობაში მინარეთი სხვადასხვა დატვირთვით გამოიყენებოდა. მშვიდობიანობის დროს აქედან მუეძინები მუსლიმებს ლოცვისკენ მოუწოდებდნენ, ომიანობისას კი სადაზვერვო კოშკის ფუნქცია ჰქონდა. თუმცა, ყველაზე ხშირად მას დამნაშავეთა სიკვდილით საჯარო დასჯის ადგილად იყენებდნენ. აქედან მომდინარეობს მინარეთის მეორე სახელიც – „სიკვდილის კოშკი“.
