ხოჭო, რომელსაც უიმედოდ შეუყვარდა ბოთლი

გაზაფხული იყო. ქალაქ დონგარას სიახლოვეს, დასავლეთ ავსტრალიაში, ბიოლოგები დერილ გვინი და დევიდ რენცი საველე კვლევას ატარებდნენ. გზაზე, ერთგან, ცარიელი ლუდის ბოთლი ეგდო – დაბალი, მუქი ბოთლი, პატარა ხორკლებით. ბოთლზე მწერი იჯდა, პეწიანასებრთა ოჯახის წარმომადგენელი, რომელიც აშკარად შეჯვარებისთვის იყო მოწადინებული და სასქესო ორგანოს ბოთლში შეყოფას ცდილობდა.

გვინი და რენცი ამ ამბავს 1981 წელს შეესწრნენ; მას შემდეგ სოციალურ ქსელებში ბევრი მსგავსი ფოტო გამოქვეყნდა. ეს ხელოვნური სტიმულაციის მაგალითია, როდესაც არაბუნებრივი გამღიზიანებელი გადამეტებულ რეაქციას იწვევს. ამ შემთხვევაში პროვოკატორი ლუდის ბოთლია: მწერს ბოთლი თავისი სახეობის უზარმაზარი მდედრი ხოჭო ჰგონია, რომელსაც ბოთლივით მუქი შეფერილობა და ბურცები აქვს. სიყვარულის ამ ელვარე ქალღმერთისთვის მამრმა შეიძლება ჭკუაც დაკარგოს და სიცოცხლეც – ჭიანჭველებისთვის ვნებით გაბრუებული ხოჭოს გამოშვერილი გენიტალიის რბილი ხორცი იოლი ლუკმა იქნება. ამ აღმოჩენისთვის ბიოლოგებმა „შნობელის პრემია“ მიიღეს, პაროდიული ჯილდო სამეცნიერო კვლევებისთვის, რომელთა საგანი ჯერ გვაცინებს, შემდეგ კი გვაფიქრებს.

ჰაბიტატი/რეგიონი

პეწიანასებრნი არიდულ და ნახევრადარიდულ ზონებში ბინადრობენ: ქვინსლენდის, ახალი სამხრეთ უელსის, სამხრეთ ავსტრალიის და დასავლეთ ავსტრალიის შტატებში.

სხვა ფაქტები

პეწიანასებრთა 15 000 სახეობიდან დაახლოებით 1500 ავსტრალიაშია ნაპოვნი. გვინის და რენცის ხოჭო Julodimorpha-ს გვარისაა, სახეობა გაურკვეველია. ეს ხოჭო 4 სანტიმეტრამდე იზრდება, მდედრები მამრებზე უფრო დიდები არიან. მამრ პეწიანასებრებს ფრენა შეუძლიათ, მდედრებს – არა.