
ხოჭო, რომელსაც უიმედოდ შეუყვარდა ბოთლი
აღმოჩენისთვის ბიოლოგებმა „შნობელის პრემია“ მიიღეს, პაროდიული ჯილდო სამეცნიერო კვლევებისთვის, რომელთა საგანი ჯერ გვაცინებს, შემდეგ კი გვაფიქრებს.
გაზაფხული იყო. ქალაქ დონგარას სიახლოვეს, დასავლეთ ავსტრალიაში, ბიოლოგები დერილ გვინი და დევიდ რენცი საველე კვლევას ატარებდნენ. გზაზე, ერთგან, ცარიელი ლუდის ბოთლი ეგდო – დაბალი, მუქი ბოთლი, პატარა ხორკლებით. ბოთლზე მწერი იჯდა, პეწიანასებრთა ოჯახის წარმომადგენელი, რომელიც აშკარად შეჯვარებისთვის იყო მოწადინებული და სასქესო ორგანოს ბოთლში შეყოფას ცდილობდა.
გვინი და რენცი ამ ამბავს 1981 წელს შეესწრნენ; მას შემდეგ სოციალურ ქსელებში ბევრი მსგავსი ფოტო გამოქვეყნდა. ეს ხელოვნური სტიმულაციის მაგალითია, როდესაც არაბუნებრივი გამღიზიანებელი გადამეტებულ რეაქციას იწვევს. ამ შემთხვევაში პროვოკატორი ლუდის ბოთლია: მწერს ბოთლი თავისი სახეობის უზარმაზარი მდედრი ხოჭო ჰგონია, რომელსაც ბოთლივით მუქი შეფერილობა და ბურცები აქვს. სიყვარულის ამ ელვარე ქალღმერთისთვის მამრმა შეიძლება ჭკუაც დაკარგოს და სიცოცხლეც – ჭიანჭველებისთვის ვნებით გაბრუებული ხოჭოს გამოშვერილი გენიტალიის რბილი ხორცი იოლი ლუკმა იქნება. ამ აღმოჩენისთვის ბიოლოგებმა „შნობელის პრემია“ მიიღეს, პაროდიული ჯილდო სამეცნიერო კვლევებისთვის, რომელთა საგანი ჯერ გვაცინებს, შემდეგ კი გვაფიქრებს.
ჰაბიტატი/რეგიონი
პეწიანასებრნი არიდულ და ნახევრადარიდულ ზონებში ბინადრობენ: ქვინსლენდის, ახალი სამხრეთ უელსის, სამხრეთ ავსტრალიის და დასავლეთ ავსტრალიის შტატებში.
სხვა ფაქტები
პეწიანასებრთა 15 000 სახეობიდან დაახლოებით 1500 ავსტრალიაშია ნაპოვნი. გვინის და რენცის ხოჭო Julodimorpha-ს გვარისაა, სახეობა გაურკვეველია. ეს ხოჭო 4 სანტიმეტრამდე იზრდება, მდედრები მამრებზე უფრო დიდები არიან. მამრ პეწიანასებრებს ფრენა შეუძლიათ, მდედრებს – არა.