
კიდობანს ვაშენებ
1875 წელს, როდესაც ცინცინატის ზოოპარკი გაიხსნა, ბუტანიდან ბორნეომდე ტყეებში მობინადრე მარტორქების რიცხვი მილიონს აღწევდა
ამ სტატიაში ელიზაბეთ კოლბერტი იმ ადამიანთა ძალისხმევაზე მოგითხრობთ, რომლებიც წლებია სხვადასხვა მეთოდით ცდილობენ შეუნარჩუნონ სამყაროს ესა თუ ის სახეობა.
დოქტორმა ტერი როთმა (ცინცინატის ზოოპარკის გადაშენების საფრთხის წინაშე მყოფი ველური ცხოველების კონსერვაციისა და კვლევის ცენტრის დირექტორი) 2004 წელს ზოოპარკში დაბადებული სუმატრული მარტორქის – სუჩის ხელოვნური განაყოფიერება სცადა და ეს სუჩის საშვილოსნოს ყელის ჩახლართულ ნაკეცებში გრძელი, ვიწრო მილის შეყვანით გააკეთა.
1875 წელს, როდესაც ცინცინატის ზოოპარკი გაიხსნა, ბუტანიდან ბორნეომდე ტყეებში მობინადრე მარტორქების რიცხვი მილიონს აღწევდა. დღეს მსოფლიოში ასზე ნაკლები ინდივიდიღაა შემორჩენილი. მათგან სამი: სუჩი, ჰარაპანი და ანდელასი ძმები არიან. ისინი ცინცინატის ზოოპარკში დაიბადნენ. ექვსი წლის წინ ანდელასი სუმატრაზე გაამგზავრეს. იქ, უეი კამბასის ეროვნულ პარკში მას ნაშიერი ეყოლა. ამ სახეობის გადასარჩენად როთი 16 წელია იბრძვის. მთელი ეს დრო მან ტყვეობაში მყოფი ცხოველების სისხლის ნიმუშების შეგროვებას, ჰორმონების ტესტირებასა და ულტრაბგერითი კვლევების ჩატარებას მიუძღვნა.
ანალოგიურ მდგომარეობაშია განადგურებას გადარჩენილი სხვა სახეობებიც. მათი სია თანდათან იზრდება.
სრული ვერსია წაიკითხეთ ოქტომბრის ნომერში.