კოსმოსში სამუშაოდ გამოწყობილი

ტანსაცმელს კოსმოსში სასიცოცხლო მნიშვნელობა აქვს. სკაფანდრმა რამდენიმე ფუნქცია უნდა შეითავსოს: ჟანგბადის მიწოდება, ტემპერატურის კონტროლი, კავშირის უზრუნველყოფა, გამოსხივებისგან დაცვა და თავისუფალი მოძრაობა.

ტექნოლოგია სწრაფად იცვლება. კოსმოსის ისტორიკოს როჯერ ლაუნიუსის თქმით, პირველი სკაფანდრები სამხედრო პილოტების სამოსის მიხედვით მზადდებოდა, შემდეგ კი ავტონომიურ მოდულებად განვითარდა, რომლებიც ასტრონავტებს კოსმოსში სამუშაოებისას ეხმარება.

სკაფანდრები უწინდებურად ადამიანის ფორმის, აირით სავსე საფარებია. გამონაკლისები ფორმას მორგებული და მაღალი მობილობის სკაფანდრებია, რომლებზეც დავა ნიუმენი და პაბლო დე ლეონი მუშაობენ.

ლაუნიუსის თქმით, მყარი გარსის სკაფანდრი ოპტიმალური, მაგრამ არაპრაქტიკულია. „სკაფანდრებში რეგულირდება წნევა, შესაძლებელია მისი დაკეცვაც. გაბერილი კი „მოჩვენებებზე მონადირეების“ გმირს მოგაგონებთ“.

სამომავლო მიზანია: მარტივად ჩასაცმელი სკაფანდრი. „ასევე, საჭიროა სკაფანდრი ნულოვანი და მცირე გრავიტაციის მქონე ზედაპირებისთვის“, – ამბობს ლაუნიუსი და, თუმცა შეიძლება, ეს მიზნები ურთიერთგამომრიცხავი იყოს, უნდა ვცადოთ.

სხვადასხვა მისიის სკაფანდრი:

მერკური/ჯემინი
პირველი სკაფანდრები სამხედრო პილოტების სამოსის მოდიფიკაციები იყო – შიგნიდან ნეოპრენიანი, ხოლო გარედან – ალუმინიზებული ნეილონით დაფარული.

აპოლო
აპოლოს მისიის მთვარეზე სასიარულო ჩექმებიანი სკაფანდრები პირველი იყო, რომლებსაც სიცოცხლის უზრუნველყოფის სისტემა ჰქონდა.

EMU
EMU 30 წელია NASA-ს მთავარი სკაფანდრია, რომლის საშუალებითაც ასტრონავტები საერთაშორისო კოსმოსური სადგურის მშენებლობაზე მუშაობენ.

Z-1, Z-2
ეს პროტოტიპები მთვარეზე, ასტეროიდებსა და მარსზე გამოსაყენებლად, სხვა სკაფანდრებზე მსუბუქი, მოქნილი და გამძლე უნდა იყოს.