პირველი წელი
მეცნიერებმა გადაწყვიტეს აქცენტი გადაეტანათ არა განსხვავებებზე, არამედ იმაზე რაც ამ ორ ჯგუფს საერთო ჰქონდა. საერთო კი მათი ოჯახების სიღარიბე იყო
მე-20 საუკუნის 80-იანი წლების მიწურულს, ამერიკის ქალაქებში კრეკის ეპიდემია მძვინვარებდა. ფილადელფიელმა ნეონატოლოგმა ჰალამ ჰარტმა ნარკოდამოკიდებული დედების მიერ შობილი ბავშვების პრობლემათა შესწავლა დაიწყო. კოლეგებთან ერთად ის იკვლევდა ბავშვებს მცირე შემოსავლიანი ოჯახებიდან. ერთმანეთს ადარებდა ოთხი წლის ასაკის ბავშვებს, რომელთა დედების ნაწილი ორსულობის პერიოდში ნარკოტიკს მოიხმარდა, ნაწილი კი – არა. ბავშვებს შორის მნიშვნელოვანი განსხვავება ვერ ნახეს. მაგრამ აღმოჩნდა, რომ ორივე ჯგუფში ბავშვების ინტელექტის კოეფიციენტი (IQ) საშუალოზე ბევრად დაბალი იყო. „მათი ინტელექტის კოეფიციენტი დაახლოებით 82-83-ის ტოლი იყო, – ამბობს ჰარტი. ინტელექტის კოეფიციენტის საშუალო მაჩვენებელი კი 100-ის ტოლია. ეს გამაოგნებელი იყო“.
მეცნიერებმა გადაწყვიტეს აქცენტი გადაეტანათ არა განსხვავებებზე, არამედ იმაზე რაც ამ ორ ჯგუფს საერთო ჰქონდა. საერთო კი მათი ოჯახების სიღარიბე იყო. ოჯახური გარემოს შესასწავლად, მკვლევრები სახლებში ესტუმრნენ…
სრული ვერსია წაიკითხეთ იანვრის ნომერში.