ქვანახშირის ცეცხლში
ამ კაცს რომ შევხვდი, ხოცვა-ჟლეტიდან ახალი დაბრუნებული იყო. ამჯერადაც, ერთი ახალი სახელით გამეცნო
ქვანახშირის ცეცხლში
ამ კაცს რომ შევხვდი, ხოცვა-ჟლეტიდან ახალი დაბრუნებული იყო. ამჯერადაც, ერთი ახალი სახელით გამეცნო
-
-
-
-
ბმული კოპირებულია
ჯუნგლის განაპირას ერთი ყაჩაღი ცხოვრობდა, ამ კაცს მრავალი სახელით იცნობდნენ. ზოგი პრაშანტს ეძახდა, ზოგიც პარამჯეტს. თვითონ, ყველას გოპალჯის სახელით ეცნობოდა. ამ მოგონილ სახელს სხვა მეამბოხე ლიდერსაც უცვლიდა ხოლმე, რომ მასზე მონადირე ინდოეთის ხელისუფლება კიდევ უფრო დაებნია. ბოლოს, აბსოლუტურად სხვა სახელით მოკვდა.
ამ კაცს რომ შევხვდი, ხოცვა-ჟლეტიდან ახალი დაბრუნებული იყო. ამჯერადაც, ერთი ახალი სახელით გამეცნო. ამ ავტომატიანმა მეამბოხემ უზარმაზარი კაკლის ხის ჩრდილიდან გადმოაბიჯა და ამხანაგი მანასი ვარო, მითხრა. მის გამოფიტულ სხეულსა და ფერმკრთალ სახეს მალარიის, ტიფის, ომისა და ჯუნგლის მძიმე კვალი აჩნდა.
მზე ჩადიოდა. ახლომდებარე ბრინჯის ყანების სიღრმეში ჩასაფრებული ათიოდე შეიარაღებული კაცის სილუეტი მოჩანდა; ფრთხილი, დაძაბული მანასი და მისი ბიჭები ადგილს იცვლიდნენ და ლაპარაკის დრო არ ჰქონდათ.
ინდოეთში მათ ნაქსალიტების სახელით იცნობენ. ისინი ერის ყველაზე ხანგრძლივი და ღრმად ფესვგადგმული შიდა კონფლიქტის ეპიცენტრში მყოფი მაოისტი მეამბოხეები არიან. ათეულობით წლის განმავლობაში მათ მიერ გაჩაღებულ ომს დღეს უფრო მეტი სიცოცხლე ეწირება…
სრული ვერსია წაიკითხეთ აპრილის ნომერში.
