ხეობა ცენტრალური აზიის დიდ მთათა სისტემაშია ჩაკარგული, რომლის უდიდესი ნაწილი 4250 მეტრზე მაღლაა. აქ ქარი მძვინვარებს, მოსავლის მოყვანა შეუძლებელია. წელიწადში 340 დღე ტემპერატურა შეიძლება 0 გრადუსზე დაბალი იყოს. ამ ადგილს ხშირად ვახანის დერეფანს უწოდებენ. მე-19 საუკუნეში ის ბუფერული ზონის ფუნქციის შესასრულებლად შექმნეს იმპერიალისტურმა ძალებმა. ამ ტერიტორიას ბრიტანეთის ინდოეთი რუსეთისგან უნდა დაეცვა. თუმცა კომუნისტურმა რევოლუციებმა (1917 წელს რუსეთში, 1949-ში  ჩინეთში) დერეფანი ჩიხად აქცია, საზღვრები ჩაიკეტა. ეს არის დერეფანი, რომელიც არსად მიდის. აქაური გარემო ადამიანის არსებობისთვის საჭირო პირობების ზღვარზეა. ადგილობრივები თავიანთ მხარეს „ქვეყნიერების ბანს“ უწოდებენ. თოვლიანი მწვერვალების შუაგულში გამოკეტილ ყირგიზებში ოპიუმზე დამოკიდებულება ეპიდემიასავით გავრცელებულია. 

• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა

მინაწერის გახსნა

გააზიარეთ ფოტო

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

მინაწერის გახსნა

ყირგიზების მიწაზე მობილური არ იჭერს, ახალი ამბები მხოლოდ უცხოელი ვაჭრებისგან ვრცელდება. უახლოესი გზა მთის ბილიკებით სამი დღის სავალზეა. ყირგიზების (უპირველესად ბავშვების და მშობიარე ქალების) სიკვდილიანობის მაჩვენებელი კატასტროფულია. ამ დაუნდობელი დერეფნის სიგრძე 320კმ-ია, არადა, ზოგ მის მოსახლეს იქ ხე არასოდეს უნახავს.

სრული ვერსია წაიკითხეთ თებერვლის ნომერში.