რას კარგავენ და რას ინარჩუნებენ ქვრივები

ყოველწლიურად დაახლოებით ერთი მილიონი ამერიკელი ქალი ქვრივდება. მრავალი მათგანისთვის ეს ძალიან მტკივნეული გადასატანია. 

მაგრამ ჩვენ მაინც „იღბლიანები” ვართ: მსოფლიოს მრავალ კუთხეში, მეუღლის დაკარგვა გაცილებით მეტია, ვიდრე მწუხარებასთან გამკლავება. შესაძლოა, საზოგადოებისგან გარიყულ ქალს წაართვან ქონება და შვილებიც კი. 

2005 წელს, ფოტოგრაფმა ემი ტოენსინგმა პულიტცერის კრიზისული სიტუაციების აღრიცხვის ცენტრის დაკვეთით, ფოტოები გადაიღო ინდოეთში და საზოგადოებას გააცნო ქვრივი ქალების მდგომარეობა. ამ სტატიისთვის ჩვენ ტოენსინგი და მწერალი სინთია გორნი მივავლინეთ ინდოეთში, უგანდასა და ბოსნია და ჰერცეგოვინაში. 

გორნის თქმით, მათ სურდათ გაეგოთ, „რა გზებით ებრძვის საზოგადოება დაქვრივებულ ქალს: მოკვეთით, განდევნით, წამებით თუ გამოძალვით”. მოისმინეს მსგავსი ისტორიები – მაგრამ ასევე, გაიცნეს გასაოცარი ქალები, რომლებიც ეწინააღმდეგებიან რეპრესიულ ტრადიციებს. 

უგანდელ ქვრივს, კლარა ტუმუშაბეს ქმრის ნათესავები დაემუქრნენ, რომ წაიყვანდნენ მის ექვს შვილს, წაართმევდნენ მიწას, ის კი საკუთარ მაზლს მესამე ცოლად უნდა გაჰყოლოდა. 

ტუმუშაბემ იბრძოლა, რათა აღსრულებულიყო უგანდის კანონი, რომელიც კრძალავს მსგავს მოქმედებას. დღეს ის თავად ზრდის შვილებს და არავინ აიძულებს დაქორწინებას. 

„მჯერა, რომ არსებობს იმედი”, თქვა ტუმუშაბეს ადვოკატმა ელის მუჰაირვე მპარანამ. „ჩვენ, მართალია, მთლიანად არ დაგვიმარცხებია უსამართლობა, მაგრამ დავიწყეთ”. მსოფლიოს 259 მილიონი ქვრივის სახელით, ეს მართლაც გამამხნევებლად ჟღერს.