საკვების მომავალი
დღეს მსოფლიოში თევზის მეურნეობა ძროხის ხორცის მეურნეობაზე მეტ პროდუქტს აწარმოებს - და ეს მხოლოდ დასაწყისია
როგორ გავაუმჯობესოთ თევზის მოშენება?
„დედამიწის მოსახლეობისთვის აუცილებელი ცილოვანი საკვების მთლიანად ველურ ბუნებაში ბინადარი თევზიდან მიღება წარმოუდგენელია“, – ამბობს საკვების პოლიტიკის ექსპერტი, სტენფორდის უნივერსიტეტის აკვაკულტურის სისტემების მკვლევარი როზამონდ ნეილორი. „თუმცა ადამიანები ამ საკითხს დიდი სიფრთხილით ეკიდებიან, სურთ დარწმუნდნენ, რომ ყველაფერი თავიდანვე სწორადაა დაგეგმილი“.
რა ტიპის საფრხეებს შეიცავს “ლურჯი რევოლუცია”?
ახალ “ლურჯ რევოლუციას”, რომელმაც საბაკალეო მაცივრები იაფი, ჰერმეტულად შეფუთული კრევეტებით, ორაგულითა და ტილაპიით აავსო, მიწათმოქმედებისთვის დამახასიათებელი უამრავი ნაკლიც თან მოჰყვა: ბუნებრივი საარსებო გარემოს განადგურება, წყლის დაბინძურება და საკვების უსაფრთხოების საკითხებთან დაკავშირებული განგაში. 80-იან წლებში ტროპიკული მანგროს ტყეების უზარმაზარი ზოლები ბულდოზერებით მოასწორეს მსოფლიოში კრევეტების უდიდესი ფერმების ასაშენებლად. აკვაკულტურით გამოწვეული დაბინძურება – აზოტის, ფოსფორისა და მკვდარი თევზების მყრალი კოქტეილი – დღეს აზიის ქვეყნებში (ჩინეთი, ტაილანდი, ვიეტნამი და ფილიპინები) ფართოდ გავრცელებული საფრთხეა. მასზე ხელოვნურად მოშენებული თევზის 90% მოდის. გადავსებულ სადგომებში თევზის ცოცხლად შესანახად, ზოგი აზიელი მეწარმე ანტიბიოტიკებსა და პესტიციდებს იყენებს. აშშ-ში, ევროპასა და იაპონიაში ეს აკრძალულია.
სრული ვერსია წაიკითხეთ ივნისის ნომერში.