საკვების მომავალი
სასუქისა და ნაკელის ნარჩენები კი არღვევს ტბების, მდინარეებისა და სანაპირო ზოლის არამდგრადი ეკოსისტემების წონასწორობას მთელ პლანეტაზე
საკვების მომავალი
სასუქისა და ნაკელის ნარჩენები კი არღვევს ტბების, მდინარეებისა და სანაპირო ზოლის არამდგრადი ეკოსისტემების წონასწორობას მთელ პლანეტაზე
-
-
-
-
ბმული კოპირებულია
ეკოლოგიურ ზიანზე ფიქრისას, ყოველთვის ერთსა და იმავე სურათს ვხედავთ: მანქანებს და საკვამურებს. სადილს კი არასდროს. არადა, სწორედ ჩვენი საკვები უქმნის დედამიწას ერთ-ერთ ყველზე დიდ საფრთხეს.
სოფლის მეურნეობა ერთ-ერთ გადამწყვეტ როლს ასრულებს გლობალურ დათბობაში. ის გამოყოფს უფრო მეტ სათბურის აირს, ვიდრე ჩვენი ყველა ავტომობილი, სატვირთო მანქანა, მატარებელი თუ თვითმფრინავი ერთად აღებული. ეს ხდება მეთანის გამოყოფით საქონლის ფერმებსა და ბრინჯის პლანტაციებში; აზოტის ოქსიდის – სასუქით განაყოფიერებულ მინდვრებში; ნახშირორჟანგის გამოყოფა კი – გაჩეხილი ტროპიკული ტყეების შედეგად. აგროსამუშაოების დროს იხარჯება ყველაზე მეტი წყალი.
სასუქისა და ნაკელის ნარჩენები კი არღვევს ტბების, მდინარეებისა და სანაპირო ზოლის არამდგრადი ეკოსისტემების წონასწორობას მთელ პლანეტაზე. ჩვენ დიდ ტერიტორიებს ვაქცევთ საძოვრებად, ტყეებს – ფერმებად და სოფლის მეურნეობა ველური ბუნების განადგურების მთავარი იარაღი ხდება.
სრული ვერსია წაიკითხეთ მაისის ნომერში.
