სამშობლოსათვის თავგანწირულნი

როგორც წესი, რედაქტორის სვეტი კონკრეტულ ნომერს ეძღვნება და მასში შემავალ მთავარ თემასა და სტატიებს წარმოგიდგენთ. ეს სვეტიც მარტის ნომრისთვის დავწერე, თუმცა ბოლო წუთში ცვლილებები შემაქვს – დღეს 2022 წლის 24 თებერვალია – შემაძრწუნებელი, დაუჯერებელი დღე. დღე, რომელიც ძალიან ჰგავს 2008 წლის 8 აგვისტოს. აგრესორი ისევ რუსეთია. ამჯერად ის უკრაინას ესხმის თავს, თუმცა უპირისპირდება მთელ ცივილიზებულ სამყაროს. მთელი დღეა ვადევნებთ თვალს მოვლენების განვითარებას და ერთდროულად გვიპყრობს უსუსურობის, აღშფოთების, ბრაზისა თუ სიბრალულის განცდა. სიტყვების პოვნაც არ არის ადვილი, თუმცა უკრაინელი ხალხის სიმტკიცე და სამშობლოსადმი თავდადება იმედს გვიჩენს, რომ ეს თავისუფალი, ჭკვიანი ხალხი თავისი სამშობლოს დაცვას შეძლებს.

რაც შეეხება ამ ნომერს, ზედა ფოტოზე გარემოს დამცველი და პოლიტიკოსი ატი კიგუაა გამოსახული, რომელიც მდინარის დამცავ რიტუალს ასრულებს კოლუმბიის მთებში. სტატიის ავტორი ჯორდან სალამა და ფოტოგრაფი ფლორენს გუპილი იმ პატრიოტების შესახებ მოგვითხრობენ, რომლებიც საკუთარ მიწა-წყალს სიცოცხლის ფასად იცავენ. ისინი გვიყვებიან ქვეყანაზე, სადაც 2016 წელს ნახევარსაუკუნოვანი სისხლისმღვრელი შეიარაღებული კონფლიქტი „დასრულდა“ და მარქსიზმით შთაგონებულ კოლუმბიის რევოლუციურ ძალებს იარაღი უნდა დაეყარა, მთავრობას კი ქვეყანა ფეხზე დაეყენებინა. მაგრამ აქამდე აუთვისებელი რესურსებიდან კომერციული სარგებლის მიღებას ძალიან მაღალი ფასი აღმოაჩნდა. დღეს კოლუმბიას ოქროს მომპოვებლები, მეცხოველეები და ნარკომოვაჭრეები აკონტროლებენ და კლავენ ყველას, ვინც საკუთარი მიწისა და კულტურის დაცვას ცდილობს – გარემოს დამცველებს, მეცნიერებს, მკვიდრ მოსახლეობას… ყველას, ვინც საკუთარი აზრის გამოხატვას არ ერიდება, ყველას, ვისთვისაც სამშობლო სიცოცხლეზე ძვირფასია. სალამასა და გუპილის ეს სტატია სულის  შემძვრელიცაა და დამაფიქრებელიც – მათ შორის კომპრომისისა და უკომპრომისობის ფასზეც.

გმადლობთ, რომ კითხულობთ National Geographic Magazine – საქართველოს.