სიმების თეორია

სოკოებმა შესაძლოა სტრადივარიუსის ხმები გამოსცენ. ვიოლინოები ამგვარად მუშაობს: როდესაც ხემი სიმებს ეხება, ისინი მათ ქვეშ მდებარე ჯორაკს არხევენ; ვიოლინოს დეკაზე მოძრავი ჯორაკი კი ხმას გამოსცემს. როგორც ამბობენ, მეთვრამეტე საუკუნის სტრადივარიუსის ვიოლინოები საუკეთესო ბგერებს გამოსცემენ. ხის პათოლოგიების სპეციალისტ ფრენსის შვარცის  (ზემოთ) თანახმად, ორი ხის სოკოს  – Physisporinus vitreus და Xylaria longipes გამოყენებით ნაკლები ხარისხის ვიოლინოზე შესრულების დონე შეიძლება ცნობილი ოსტატის ინსტრუმენტებისას გაუტოლდეს.

სოკოები ათხელებენ ნორვეგიული ნაძვის და ნეკერჩხლის უჯრედების კედლებს, რაც  ბგერის გადაცემას აიოლებს. ნაკლები წონა უფრო ხმამაღალ და მჟღერ ტონებს ნიშნავს. თუმცა ეს მხოლოდ ხმის სიმაღლეს არ ეხება. სოკოები ასევე ორჯერ ზრდიან ხის ხმის ჩამხშობ ფუნქციას და ზედმეტად მაღალ, გამაღიზიანებელ ბგერებს აშორებენ. შვარცი ამბობს, რომ სოკოებს სხვა ინსტრუმენტების, მათ შორის ციმბალების და გიტარების, გაუმჯობესებაც შეუძლიათ.