სინათლის კონა

ღამით შეუიარაღებელი თვალი კოსმოსის მხოლოდ უმცირეს ნაწილს ხედავს და თუ დიდი დათვის ან სამხრეთის ჯვრის თანავარსკვლავედები გხიბლავთ, წარმოიდგინეთ, რამდენ სხვა ფენომენს ვერ ამჩნევთ.

ამან უბიძგა ასტრონომ ნატაშა ჰერლი-უოკერს დასავლეთ ავსტრალიაში მდებარე, ათასობით ანტენისგან შემდგარ რადიოტელესკოპ Murchison Widefield Array-სკენ (MWA), რომელიც ადამიანისა და ოპტიკური ტელესკოპებისთვის უხილავ სპექტრში „რადიოსინათლეს“ იჭერს და ფერებსა და ობიექტებს წარმოაჩენს.

ბოლო ოთხ წელიწადში, მან საერთაშორისო მკვლევრებთან ერთად, ტელესკოპის მიერ გადაღებული 40 000-ზე მეტი სურათი შეაერთა. შედეგი სამხრეთის ცის ინოვაციური პორტრეტია, რომელზეც მილიონობით სინათლის წლის დაშორებით მდებარე ასობით ათასი გალაქტიკა, ვარსკვლავთა ნარჩენებითა და მაგნიტური ველებით განათებული ირმის ნახტომი ჩანს. ჰერლი-უოკერის თქმით, ეს ნამუშევარი ადამიანებს „რადიოთვალებით“ დანახულ ცას უჩვენებს.

მისი კვლევა ჯერ კიდევ არ დასრულებულა – ამჟამად საერთაშორისო გუნდთან ერთად რადიოტელესკოპის განვითარებაზე მუშაობს, რომელიც MWA-ზე ბევრად დიდი და მგრძნობიარე იქნება. მისი ტექნოლოგია უფრო სუსტი სიგნალების დაჭერის შესაძლებლობას მოგვცემს, რაც მილიონობით ახალ გალაქტიკას წარმოაჩენს და, შეიძლება, პირველი ვარსკვლავების დაბადებაც დაგვანახოს.