თბილისური ბაზარი

XIX საუკუნეში თბილისში ხალხმრავლობით და საქონლის მრავალფეროვნებით გამორჩეული რამდენიმე ბაზარი იყო, სადაც ვაჭრობა ყოველდღიურად გათენებიდან დაბინდებამდე მიმდინარეობდა. აქ გვერდიგვერდ იყიდებოდა ძვირფასი ბეწვეული, ჭურჭელი, ხილბოსტნეული, ცოცხალი თუ დაკლული ფრინველი.

გამორჩეული იყო „სალდათის ბაზარი“, იგივე „რუსის ბაზარი“, სადაც ადგილობრივი გარნიზონის ჯარისკაცები იკრიბებოდნენ და ძველმანებით – ფარაჯებით, ჩექმებით და სხვადასხვა საოჯახო ნივთით ვაჭრობდნენ. ბაზრობა აქ მხოლოდ კვირაობით იმართებოდა, რადგან კვირაობით ვაჭრები დადგენილი ბაჟის სანაცვლოდ ქალაქს მხოლოდ მცირე გადასახადს უხდიდნენ. XIX საუკუნის მეორე ნახევარში ბაზრებში ძალიან მომრავლდნენ “ჩარჩივაჭრები“. ისინი თბილისში მომავალ გლეხებს დილაადრიან ქალაქის შემოსასვლელთან ხვდებოდნენ, ჩამოტანილ საქონელს იაფად ყიდულობდნენ და უფრო ძვირად ყიდიდნენ. ვაჭრობის წესისა და ფასების გასაკონტროლებლად ქალაქის გამგეობამ ბაზარში გარკვეული ნიხრი დააწესა და ზედამხედველიც დანიშნა, რომელიც ბაზარში არსებულ მდგომარეობას ადევნებდა თვალყურს.