ტილებზე ნადირობა

ტილები ოდითგანვე სტანჯავენ კაცობრიობას. კაუჭისებრი ბრჭყალებით თმას ეჭიდებიან, სკალპს ხვრეტენ და ადამიანს სისხლს სწოვენ. პარაზიტებისგან საბოლოოდ გათავისუფლება მხოლოდ მაშინ არის შესაძლებელი, თუ მათ კვერცხებს – წილებსაც მოიშორებთ.

წილების სათითაოდ მოშორება თითქმის შეუძლებელია, ამიტომ ბევრ კულტურაში წვრილკბილიანი სავარცხელი გამოიგონეს. მკვლევრებს ხის, ძვლისა და სპილოს ძვლის სავარცხლები არაერთხელ აღმოუჩენიათ ევროპაში, თუმცა ამერიკის კონტინენტებზე მისი ნაკვალევი, ჩრდილოეთ ჩილეში წარმოებულ არქეოლოგიურ გათხრებამდე, არსად ჩანდა.

ლერწმისგან დამზადებული ორმხრივი სავარცხლები, 500-1500 წლების პერიოდში, ატაკამას უდაბნოში, მდინარის ხეობაში მცხოვრებ კულტურულ ჯგუფებს ეკუთვნოდათ.

ადრე ექსპერტები ასკვნიდნენ, რომ ასეთ სავარცხლებს სხვადასხვა ვარცხნილობის გასაკეთებლად იყენებდნენ.

მაგრამ 10-ჯერ გადიდებული სავარცხლების დეტალური დათვალიერებისას, მათზე ტილებისა და წილების კვალი აღმოჩნდა. კოლუმბამდე პერიოდში ადამიანები პარაზიტებს ებრძოდნენ თმის გადაპარსვით. „ადამიანებს შვება და კომფორტი ურჩევნიათ თმას”, ამბობს წამყვანი მეცნიერი ბერნარდო არიაზა.