
ტრადიციული ოსტატობა და ახალ რეალობასთან ადაპტაცია
მრავალწახნაგა მომავალი
ქაღალდის ოსტატურად გადაკეცვა-გადმოკეცვით იაპონელები საუკუნეების განმავლობაში ქმნიდნენ რელიგიური თუ დეკორატიული დანიშნულების ფიგურებს. ჩვენს ეპოქაში ორიგამის ტრადიციულმა ხელოვნებამ ჯერ გლობალური პოპულარობა მოიპოვა, შემდეგ კი მეცნიერებაშიც გადაინაცვლა. თებერვლის ნომრის მთავარი სტატია ორიგამის საკვირველ სამეცნიერო-ტექნოლოგიურ შრეებს გაგაცნობთ. ჟურნალში პრაქტიკულ სავარჯიშოსაც გთავაზობთ: კოსმოსური ქოლგის თარგს. ჟურნალიდან ფურცლის ამოჭრაზე გული თუ გეთანაღრებათ, შეგიძლიათ, თარგი თავად დაბეჭდოთ.
ამომავალი მზის ქვეყანა მრავალი თვალსაზრისით უსწრებს მსოფლიოს და, თითქოს, უკვე მომავალში ცხოვრობს. მომავალში კი (პროგნოზების თანახმად) დედამიწის მოსახლეობაში ხანდაზმულთა წილი საგრძნობლად გაიზრდება. ახალ რეალობასთან ადაპტირების იაპონურ მაგალითს ეძღვნება ძალიან შთამბეჭდავი, ვრცელი სტატია „ახალი სიბერე“.
მომავლის გამოწვევების საპასუხოდ ტრადიციული ოსტატობის გამოყენებას ეხება სტატია, რომელიც დასავლეთ აფრიკაში გვამოგზაურებს. ამ რეგიონში ბოლო დროს ხშირად მიმართავენ უძველეს საშენ მასალას და აქტიურად მსჯელობენ, ბეტონი სჯობს თუ ტალახი.
გაგაცნობთ ასევე ფლორიდელების საყვარელ „ზღვის ძროხებს“ – ლამანტინებს, რომლებსაც ცვალებად პირობებთან ადაპტაცია ჩვენგან არ ესწავლებათ.
ამ გამოცემაზე მუშაობა იმ დროს დავიწყეთ, როდესაც ჟურნალის მთავარი რედაქტორი ნათია ხულუზაური იყო, ამიტომ თებერვლის ნომერს მისი სახელითაც წარმოგიდგენთ. დიდი მადლობა ნათიას მრავალწლიანი საინტერესო თანამშრომლობისთვის და დიდი მადლობა თქვენ, რომ კითხულობთ National Geographic – საქართველოს!
ავტორი: ქეთევან ჭუმბურიძე მთავარი რედაქტორის მოვალეობის შემსრულებელი