რიცხვები:

0 – პარკში გაყვანილი ბილიკი

114 – თოვლის საშუალო წლიური რაოდენობა სანტიმეტრებში

343 – ანაკტუვუკ-პასის მოსახლეობა

“რაც უფრო დიდხანს მიცემს გული ტუნდრაში სიარულისას და მდინარეებზე ტივტივისას, მით უფრო ვიცვლები”.
— კილიი იუიანი

ალასკის შუაგულში, მთლიანად არქტიკული წრის ზემოთ მდებარე ეს ეროვნული პარკი წელიწადში 10 000-მდე სტუმარს მასპინძლობს. 3,4 მლნ ჰექტარზე განფენილი სივრცე თავგადასავლების მაძიებლებს საკმარის სახეტიალო სივრცეს სთავაზობს.

გადაადგილება:

1980 წელს ველური ტერიტორიის დასაცავად დაარსებული და მკვიდრი ხალხების მიერ საარსებოდ გამოყენებული ეროვნული პარკი ყველაზე გამოცდილი მოგზაურებისთვისაც კი გამოწვევაა. გზების არ არსებობის გამო, ვიზიტორების უმრავლესობა პარკში ბეტლსიდან, კოლდფუტიდან ან ანაკტუვუკ-პასიდან მიფრინავს, შემდეგ გზას ფეხით, ნავით, თხილამურებით ან ძაღლებშებმული მარხილით აგრძელებს. გამოუცდელმა მოგზაურებმა გიდის დახმარებით უნდა ისარგებლონ.

ბუნების საოცრებანი:

პარკის შთამბეჭდავი ხედები ცხოველთა მრავალფეროვნებით გამოირჩევა. მაისიდან ივლისის ჩათვლით მუდმივი მზის შუქი დაუსრულებელი დაკვირვების საშუალებას იძლევა.

• ფოტოგრაფებს  ბრუქსის ქედზე არიგეტჩის კლდოვანი მწვერვალები აოცებთ.

• ფრინველებზე დამკვირვებლებმა 145 სახეობაზე      მეტი აღრიცხეს, მათ შორის: ქორი, ბაიყუში და არქტიკული მგალობელი ფრინველი.

 • მდინარე ნოატაკის გასწვრივ ხარვერძს, მურა დათვს, ჩრდილოეთის ირემს და 2524 მეტრის სიმაღლის იგიკპაკის მთას გადააწყდებით.

ადგილობრივი კულტურა:

პარკის საზღვართან მდებარე ერთადერთი დასახლება, ანაკტუვუკ-პასი ბევრად უფრო მეტია, ვიდრე თავგადასავლის საწყისი წერტილი; აქ შეიტყობთ ადგილობრივი

მოსახლეობის შესახებ, რომელიც ათასწლეულებია ბუნების საშუალებით არსებობენ. ეს ყოფილი მომთაბარე ხალხის, ნუნამიუტების სახლია და სოფლის მუზეუმი მოგვითხრობს მათი ცხოვრების წესის შესახებ, რომელიც ძლიერაა დამოკიდებული ჩრდილოეთის ირმებზე. დღეს ირმების ჯოგი საფრთხეშია კლიმატის ცვლილებისა და წიაღისეულის გადასაზიდად მშენებარე გზის გამო.