გაზაფხულის ერთ მცხუნვარე დილას, გალტე ნიემეტო ტურკანის ტბის პირას იდგა და ნიანგებს ზვერავდა. ამ წყალმარჩხ ადგილას შეიძლება რეპტილია სადღაც მიმალულიყო.

დასანეჩის ტომის ტრადიციულ მკურნალს აქ თავისი პაციენტი მოეყვანა. გარდა იმისა, რომ ჩვენთვის ნიანგი პირდაპირ საფრთხეს წარმოადგენდა, რიტუალის აღსრულებისას მისი გამოჩენა ავი სულების მოახლოებასაც მოასწავებდა და ძალიან ცუდი ბედის ნიშანი იყო.

ტბაზე ინტენსიურმა ნადირობამ ჰიპოპოტამები თითქმის მთლიანად ამოწყვიტა. ეს დიდი ხნის ამ-ბავია. თუმცა, ნიანგები ჯერ კიდევ მრავლად დარჩნენ, განსაკუთრებით აქ, დელტის ქვემოთ, სადაც მდინარე ომო ეთიოპიიდან კენიაში გადადის. ნიანგი დასანეჩის ტომისთვის ბოროტების გან-სახიერებაა.

• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა
• 
  გალერეის გახსნა

მინაწერის გახსნა

გააზიარეთ ფოტო

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

მინაწერის გახსნა

მოყავისფრო წყლის ზედაპირს ხან მაღლა ამომხტარი თევზი ამღვრევდა, ხანაც ფლამინგო გაკრავ-და ფრთას. ნიემეტომ ახალგაზრდა ქალი, სეტილა გუკოლი წყალთან მიიყვანა, იქვე დასვა და უთხრა, დაიბანეო. გუკოლმა წყალი სახეზე შეისხა, შემდეგ ზურგზეც გადაივლო.

ნიემეტო ტალახში ჩაეფლო, რამდენიმე მუჭა აიღო, მაღლა ასწია და ქალს ავადმყოფურად გამხდარ, მალებამოყრილ ზურგზე სწრაფად წაუსვა.

„ბადაბ, ბადაბ (განეშორეთ, განეშორეთ)!“ – ამბობდა ყოველი მუჭა ტალახის დადებისას. ამ რიტუ-ალს გოგონას სხეულიდან სიკვდილი უნდა გამოეხმო…

სრული ვერსია წაიკითხეთ აგვისტოს ნომერში.