ყინული ქრება
ზღვის ყინული თანდათან უჩინარდება. მოუწევთ გრენლანდიელ მონადირეებს ცხოვრების წესის შეცვლა?
ყინული ქრება
ზღვის ყინული თანდათან უჩინარდება. მოუწევთ გრენლანდიელ მონადირეებს ცხოვრების წესის შეცვლა?
-
-
-
-
ბმული კოპირებულია
ზამთარში ზღვა იყინება და ეს სამყარო უცებ ფართოვდება. დღის სინათლე იკლებს, მაგრამ ჰორიზონტი მაინც მეტად იშლება. სანაპიროზე მიმოფანტულ დასახლებებს შორის მყინვარები და ჩაძირული ფიორდებია. არანაირი გზა. ძაღლები მარხილებს მიაქანებენ, აეროსანები დაქრიან, ტაქსები და საწვავით სავსე სატვირთოებიც კი, ყინულზე მანევრირებენ, იქ, სადაც სულ ცოტა ხნის წინ ღია ზღვა იყო. ეს გრენლანდიაა. ზამთარია, გრენლანდიელი ინუიტებისთვის სტუმრობის, მოგზაურობისა და ნადირობის სეზონი.
რაციონის უდიდესი წილი ვეშაპისა და სელაპის ხორცია. თუმცა, მთავრობის სუბსიდიების გარეშე, ეს პატარა დასახლებები მაინც ვერ იარსებებდნენ.
კლიმატის ცვლილება ეკონომიკურ მდგომარეობას კიდევ უფრო ამძიმებს. ახლა ზამთარსა და გაზაფხულზე ყინული ისეთი სქელია, ნავებს ზღვაში შესვლა უჭირთ, მაგრამ არც ისე სქელი, რომ მარხილებსა და აეროსანებს გაუძლოს. ადრე ამგვარი პერიოდები ბევრად ხანმოკლე იყო. დღეს ყინული სამუდამოდ უჩინარდება. ბოლო ათწლეულებში მყინვარები აჩქარებული ტემპით დნება.
მაგრამ აქ სხვა, უფრო დიდი რამ ქრება… რა ელის კულტურას, რომელიც ოდითგანვე ზღვის ყინულის სეზონურ მატება-კლებასთან იყო ადაპტირებული?
სრული ვერსია წაიკითხეთ ნოემბრის ნომერში.
