
ზვიგენის თვალით
ტექნოლოგიების განვითარების ფონზე Crittercam-ის მიზანი უცვლელია – მოხვდეს იქ, სადაც ადამიანი ვერ მოხვდება.
National Geographic-ის 1906 წლის ივლისის გამოცემა დაეთმო ფარული კამერით გადაღებულ ცხოველთა ფოტოებს – ენოტს, ლოსს, ირემს, რომელთა მოძრაობამაც გაააქტიურა ფოტონათება და ობიექტივის ჩამკეტი ჩააჩხაკუნა. ბუნების ფოტოგრაფისა და აშშ-ის კონგრესის წევრის, ჯორჯ შირასის შექმნილმა ამ „ფოტოხაფანგმა“ დასაბამი მისცა ველური ბუნების დისტანციური ფოტოგრაფიის ეპოქას.
საუკუნეზე მეტი გავიდა და National Geographic-ის Exploration Technology Lab-ის ინჟინრები ცხოველების ბუნებრივ გარემოში გადასაღებ ახალ ხერხებს იგონებენ. თანამედროვე ფოტოხაფანგებს თვეობით შეუძლიათ უწყვეტად მუშაობა; ე.წ. Crittercam-ები იმდენად მსუბუქია, რომ მათი თევზზე დამაგრებაც კი შეიძლება. ეს მოწყობილობები, ყველაზე მოუხელთებელი სახეობების კადრებთან ერთად, მათი ქცევის შესახებ მონაცემებსაც აგროვებენ.
ათიოდე წლის წინ National Geographic-ის ინჟინრებს სურდათ ეჩვენებინათ, რას ხედავს მექსიკის სანაპიროზე მცურავი ზვიგენი. მათ ზვიგენზე დასამაგრებელი პირველი მაღალი გარჩევადობის კამერა შექმნეს; დამაგრების მცდელობისას ინჟინერი მაიკ შეპარდი ნავიდან გადავარდა და ზვიგენთან ერთად აღმოჩნდა წყალში. „მეხანძრეობასავით სახიფათო საქმე არ არის, – ამბობს შეპარდი, რომელიც უვნებლად დაბრუნდა ნავზე, – მაგრამ პერიოდულად ისეთი სიგიჟეების კეთება გიწევს, როგორიც ზვიგენზე კამერის დამაგრებაა“.