გვირაბული მხედველობა
სლოტ-კანიონები და კლდეები სამხრეთ-დასავლეთ იუტას ზაიონის ეროვნული პარკის წყლის მიერ გამოძერწილი ლანდშაფტის ძირითადი სანახაობებია


გვირაბული მხედველობა
სლოტ-კანიონები და კლდეები სამხრეთ-დასავლეთ იუტას ზაიონის ეროვნული პარკის წყლის მიერ გამოძერწილი ლანდშაფტის ძირითადი სანახაობებია
რიცხვები:
80 – საბვეის კანიონის მოსანახულებლად დღეში გაცემული ნებართვების რაოდენობა.
10 000 – ზაიონში ნაპოვნი ადამიანების ყველაზე ადრეული არტეფაქტების წლოვანება.
60 189 – პარკის ზომა ჰექტარებში.
“უდაბნოში მოგზაურობა საკუთარ თავში მოგზაურობასავითაა. დასამალი ადგილი არსადაა და საკუთარ თავს ვპოულობთ“. –
ტერი ტემპესტ უილიამსი, მწერალი
ჯადოსნური სილამაზე:
სლოტ-კანიონი სახელად „საბვეი“ არაამქვეყნიური ადგილების მაძიებლებისთვის შესანიშნავი სანახაობაა. მის მოსანახულებლად ნებართვის აღება მოგიწევთ. არჩევანს ორ, თავგადასავლებით სავსე გზას შორის გააკეთებთ: 15 კმ-მდე სიგრძის შემოვლითი სავალი ბილიკი ან კანიონირება – ფეხით სიარულის, ბაგირით გადაადგილების და სხვა აქტივობების ნაზავი. ამ ფოტოს ავტორმა, ჯოშ ჰაიდმანმა კანიონირება არჩია. „როდესაც იქ ჩავაღწიეთ, უკვე საღამო იყო, – ამბობს იგი, – კანიონი მღვიმეს წააგავდა. შუქის და ფერების ერთმანეთთან შეხვედრა გასაოცარ სილამაზეს ქმნიდა“.
ქვემოთ სისველიდან ზემოთ სიმშრალემდე:
ზაიონი „დაცხრილულია ვიწრო, ბნელი და ლამაზი კანიონებით, რომლებიც წყლითაა სავსე“, – ამბობს ჰაიდმანი. სისველისთვის მზად მყოფი მოლაშქრეების საყვარელი ადგილი „ნეროუსია“. სხვა სტუმრებისთვის პარკში ველური ბუნების თვალიერება, ვარსკვლავებზე დაკვირვება და შშმ პირებზე მორგებული ბილიკებით სარგებლობაა შესაძლებელი. მეკლდეურები გამბედაობის გამოცდას მსოფლიოში ყველაზე მაღალ ქვიშაქვის კლდეებზე შეძლებენ. აცოცებისას, ღამურებზე დაკვირვების შემთხვევაში, მეცნიერებს ამ უმნიშვნელოვანესი სახეობის დაცვაში დაეხმარებიან.
მცველები:
10 000 წლის წინ, რელიეფის ფორმირების გარდა, წყალმა აქ ადამიანებიც მოიზიდა – ფრემონტის კულტურა, პუებლოს წინაპრები და არქაული ხალხები. ზოგიერთმა მათგანმა კლდეებში დაიდო ბინა და კედლებზე გამოსახულებები ამოკვეთა. XIII საუკუნეში დასახლებულმა სამხრეთ პაიუტელმა ხალხმა აქაურობას მუკუნტუვიპი, ანუ „ისარივით სწორი“ უწოდა. ახალმოსახლეებმა მათ წასვლა აიძულეს, თუმცა მკვიდრ ამერიკელთა ახალი თაობები თავიანთი მიწისთვის პატივის მისაგებად დაბრუნდნენ. პარკში მდებარე ადამიანის ისტორიის მუზეუმი მათ ამბებს მოგვითხრობს.