პოლ სალოპეკი

რას გვასწავლის ფეხით მოგზაურობა ჩვენს მშფოთვარე საუკუნეზე? არ დაამძიმო დედამიწა. გაუზიარე სხვებს რაც შეგიძლია. მაგრამ, უპირველესად, გახსოვდეს.

ინდოეთის 3900-კილომეტრიანი მარშრუტი ფარდას ხდის საკრალურ მდინარეთა მისტიკასა და კრიზისს, რომელიც ადამიანთა ცხოვრების წესს ემუქრება.

საქართველოში, ღვინოს სხვანაირი „ცრემლებიც“ აქვს. ცრემლები, რომლებიც მოგზაურობენ. ცრემლები, რომლებიც გვიმორჩილებენ. ცრემლები, რომლებიც კავკასიის ბრინჯაოს ხანიდან მოედინებიან.

პოლ სალოპეკი დედამიწის პირველ მოგზაურთა ბილიკებს მიუყვება და ისტორიულ ამბავს მოგვითხრობს ხალხის მასობრივი მიგრაციების შესახებ, უკეთესი ადგილის ძიებაში.

ყოველწლიურად 200 000 ინდოელი იღუპება წყლის დაბინძურების შედეგად. ორ წელიწადში წყლის მარაგს 20 უდიდესი ქალაქი ამოწურავს, მათ შორისაა დელი, ბანგალორი და ჰაიდერაბადი.

სახიფათო და შთამაგონებელი ლაშქრობის დროს მშვიდ ავღანეთს ვხედავთ, თუმცა დღევანდელი დაძაბულობაც იგრძნობა

მყინვარების ძირში გაშლილ გარგარის ბაღებში მყოფი გლეხებისთვის სისხლისღვრა შორეულ დედაქალაქში, ქაბულში თითქოს არც არსებობდა

მოგზაურობა ეთიოპიაში დავიწყე და აქლემების სარწყულებლებიდან ტალახიან გუბეებამდე, არაბეთის ჰიჯაზის უდაბნოს ოაზისიდან ოაზისამდე ვიხეტიალე

ლუკა რაზიკაშვილი – ერთი უბრალო ფშაველი მღვდლის შვილი, სოფელ ჩარგლიდან, ალბათ გენიოსთა პირველ რიგს განეკუთვნება

საუკუნის წინანდელი ხოცვა-ჟლეტა დღემდე აჩრდილივით თან სდევს თურქეთსა და სომხეთს